பொதுக்காலத்தின் பதினாங்காம் ஞாயிறு 14th Sunday in Ordinary Times C.
'நானோ நம் ஆண்டவர் இயேசுகிறிஸ்துவின் சிலுவையை அன்றி, வேறு எதைப்பற்றியும் ஒருபோதும் பெருமை பாராட்ட மாட்டேன்.'
(கலாத் 6,14)
M. Jegankumar Coonghe OMI
Shrine of Our Lady of Good Voyage,
Chaddy, Velanai,
Jaffna.
Friday, 1 July 2022
முதல் வாசகம்: எசாயா 66,10-14
பதிலுரைப் பாடல் திருப்பாடல் 66
இரண்டாம் வாசகம்: கலாத்தியர் 6,14-18
நற்செய்தி: லூக்கா 10,1-12.17-20
எசாயா 66,10-14
10எருசலேமின் மேல் அன்பு கொண்ட அனைவரும் அவளுடன் அகமகிழ்ந்து அவள் பொருட்டு அக்களியுங்கள்; அவளுக்காகப் புலம்பி அழும் எல்லாரும் அவளுடன் சேர்ந்து மகிழ்ந்து கொண்டாடி ஆர்ப்பரியுங்கள். 11அப்போது அவளின் ஆறுதல் அளிக்கும் முலைகளில் குடித்து நீங்கள் நிறைவடைவீர்கள்; அவள் செல்வப் பெருக்கில் நிறைவாக அருந்தி இன்பம் காண்பீர்கள்.
12ஆண்டவர் கூறுவது இதுவே: ஆறுபோல் நிறைவாழ்வு பாய்ந்தோடச் செய்வேன்; பெருக்கெடுத்த நீரோடைபோல் வேற்றினத்தாரின் செல்வம் விரைந்து வரச் செய்வேன்; நீங்கள் பால் பருகுவீர்கள்; மார்பில் அணைத்துச் சுமக்கப்படுவீர்கள்; மடியில் வைத்துத் தாலாட்டப்படுவீர்கள். 13தாய் தன் பிள்ளையைத் தேற்றுவதுபோல் நான் உங்களைத் தேற்றுவேன்; எருசலேமில் நீங்கள் தேற்றப்படுவீர்கள். 14இதை நீங்கள் காண்பீர்கள், உங்கள் இதயம் மகிழ்ச்சி கொள்ளும், உங்கள் எலும்புகள் பசும்புல்போல் வளரும்; ஆண்டவர் தம் ஆற்றலைத் தம் ஊழியருக்குக் காட்டுவார் என்பதும் அவரது சினம் அவர்தம் பகைவருக்கு எதிராய் மூளும் என்பதும் அறியப்படும்.
எசாயா இறைவாக்குப் புத்தகம் தனது ஆறுதல் வார்த்தைகளுக்கு பிரசித்திபெற்றது. ஆறுபத்தாறு அதிகாரங்களைக் கொண்ட இந்த பெரிய இறைவாக்கு புத்தகத்தை முதலாம், இரண்டாம், மற்றும் மூன்றாம் எசாயா என ஆசிரியர்கள் பரிக்கின்றனர். இவை வேறுவேறு காலப்பகுதியை சேர்ந்தவையாக இருக்கவேண்டும். இன்றைய வாசகம் எசாயாவின் இறுதி அதிகாரத்தில் இருந்து எடுக்கப்பட்டுள்ளது. இது இடம்பெயர்ந்தவர்கள் (நாடு கடத்தப்பட்டவர்கள்) பபிலோனியாவில் இருந்து வந்ததன் பின்னர் அவர்களுக்கு நம்பிக்கை ஊட்டுவதனை மையமாகக்கொண்டு வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளது. நாடு திரும்பியவர்கள் சந்தித்த அரசியல் பொருளாதார நெருக்கடிகள் சீக்கிரமாக விலகிப்போகும் என்னும் கருத்துக்களை இந்த பகுதிகளில் காணலாம். இருந்த போதும் எசாயா புத்தகம் முழுவதுமாக மையப்படுத்துகின்ற 'கடவுளின் நாள்' என்னும் சிந்தனையையும் இங்கே காணலாம்.
வ.10: இந்த வரி சீயோனை தாயாகவும் மனைவியாகவும் வர்ணித்து வருவதை தாண்டி இப்போது சீயோனை பிள்ளைகளை ஒப்பனைசெய்கிறது (❆ காண்க கலா 4,26). எருசலேமின் அழிவுகளைக் கண்ட அனைவரையும் அவளது மீட்சியைக் கண்டு மகிழுமாறு எசாயா அழைப்பு விடுகிறார். மகிழ்ச்சியை சேர்ந்து, கொண்டாடி பின்னர் ஆர்ப்பரிக்கவேண்டும் என்று எசாயா சொல்வது எமக்கும் இப்படியான வாழ்வு ஈழத்தில் கிடைக்கும் என்பதை இன்னொருமுறை உறுதிப்படுத்துகிறது.
(❆மேலே உள்ள எருசலேமோ உரிமைப்பெண்; நமக்கு அன்னை.)
வ.11: சீயோனின் கொங்கைகள் அர்த்தப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. கானானியருக்கு பல முளைகளைக் கொண்ட ஒரு பெண் தெய்வத்தை பற்றிய அறிவிருந்தது. முளைகள் பால் தருவதனால், அவை வாழ்விற்கான அடையாளமாக கருதப்பட்டன. இது காமத்தையும் தாண்டிய தாய்மைக்கான அடையாளம். இங்கே இந்த தாயாக எருசலேம் உவமிக்கப்பட்டு அதன் வாழ்வு நிறைவாக இருக்கும் என உறுதிப்படுத்தப்படுகிறது. வறுமையினால் பெண்கள் வாடி, தங்கள் பிள்ளைகளுக்கு பால் கொடுக்க முடியாத நிலைகளை எருசலேம் கண்டிருந்தது. இங்கே அந்த நிலை மாறி எருசலேமில் மக்கள் நிறைவடைவார்கள் என எசாயா நம்பிக்கை தருகிறார்.
வ.12: இந்த அழகான வரி ஆண்டவரின் அரவணைப்பை திருப்பிக் கூறும் கவிநடையில் விவரிக்கின்றது.
ஆறுபோல் நிறைவாழ்வு - நீரோடைபோல் வேற்றினத்தார் செல்வம்
பால் பருகுவீர்கள் - மார்பில் அணைத்து சுமக்கப்படுதல் - மடியில் தாலாட்டப்படுதல்.
ஆறும் நீரோடைகளும் கடவுளின் ஆசீர்வாதத்தின் நல்ல அடையாளங்கள். כְּנָהָ֨ר שָׁל֜וֹם கெநாஹார் ஷாலோம்- நிரைவான ஆறு, כְנַ֧חַל שׁוֹטֵ֛ף கெநாஹால் ஷோதெப்- பெருக்கெடுக்கும் ஓடை.
மார்பில் அணைத்து சுமக்கப்படுவீர்கள் என்ற வரி, இஸ்ராயேல் மக்கள் இனி பிள்ளைகளுக்குரிய நிலையிலேயே இருப்பர் என்பது காட்டப்படுகிறது. (עַל־בִּרְכַּיִם תְשָׁעֳשָֽׁעוּ 'அல்-பிர்காயிம் தெஷா' 'அஷஅவூ).
வ.13: இந்த வரியும் அதே அர்தத்தில் தொடர்கிறது. இஸ்ராயேலின் கடவுளுக்கு ஆண் அர்த்தம் கொடுத்தாலும், பல முக்கியமான இடங்களில் கடவுள் பால் வர்க்கத்தை சார்ந்தவர் இல்லை என்பதை விவிலியம் நிரூபிக்கும். இங்கே கடவுளின் தாய்மை ஆழமாக தெரிகிறது. கடவுள் பால் அடையாளங்களை தாண்டியவர். כְּאִישׁ אֲשֶׁר אִמּוֹ תְּנַחֲמֶנּוּ கெ'இஷ் 'அஷெர் 'இம்மோ தெநாஹாமெனூ- தாய் தன் மகவை தேற்றுவது போல
வ.14: எலும்புகள் (עֶצֶם ‘எட்செம்) முக்கியமான உடல் அவையங்களாக அக்காலத்தில் அறியப்பட்டன. இதனால்தான் ஆதாம் ஏவாளை தன் எலும்பும் சதையும் என்கிறார். இதனால்தான் யாக்கோபுவின் மகன் யோசேப்பும் தான் எகிப்தில் இறக்கும் வேளை தன் எலும்பினை வாக்களிக்கப்பட்ட நாட்டிற்கு கொண்டு போகக் கேட்கிறார். இங்கே மூன்றுவிதமான அடையாளங்கள் கொடுக்கப்படுகின்றன:
இதயம் - மகிழும்
எலும்புகள் - பசுமையாக வளரும்
(கண்கள்) - எதிரிகள் மேல் கடவுளின் வல்லமையை காணும்.
திருப்பாடல் 66
1அனைத்துலகோரே! கடவுளைப் போற்றி ஆர்ப்பரியுங்கள்!
2அவரது பெயரின் மாட்சியைப் புகழ்ந்து பாடுங்கள்; அவரது புகழை மேன்மைப்படுத்துங்கள்.
3கடவுளை நோக்கி 'உம் செயல்கள் எவ்வளவு அஞ்சத்தக்கவை உமது மாபெரும் ஆற்றலின் காரணமாக உம் எதிரிகள் உமது முன்னலையில் கூனிக் குறுகுவர்;
4அனைத்துலகோர் உம்மைப் பணிந்திடுவர்; அவர்கள் உம் புகழ் பாடிடுவர்; உம் பெயரைப் புகழ்ந்து பாடிடுவர்' என்று சொல்லுங்கள். (சேலா)
5வாரீர்! கடவுளின் செயல்களைப் பாரீர்! அவர் மானிடரிடையே ஆற்றிவரும் செயல்கள் அஞ்சுவதற்கு உரியவை.
6கடலை உலர்ந்த தரையாக அவர் மாற்றினார்; ஆற்றை அவர்கள் நடந்து கடந்தார்கள். அங்கே அவரில் நாம் அகமகிழ்ந்தோம்.
7அவர் தமது வலிமையால் என்றென்றும் அரசாள்கிறார்! அவர்தம் கண்கள் வேற்றினத்தாரைக் கவனித்து வருகின்றன் கலகம் செய்வோர் அவருக்கு எதிராய்த் தலைதூக்காதிருப்பராக! (சேலா)
8மக்களினங்களே! நம் கடவுளைப் போற்றுங்கள்; அவரைப் புகழ்ந்துபாடும் ஒலி கேட்கச் செய்யுங்கள்.
9நம்மை உயிர்வாழச் செய்தவர் அவரே அவர் நம் கால்களை இடற விடவில்லை.
10கடவுளே! எங்களை ஆய்ந்து, வெள்ளியைப் புடமிடுவதுபோல் புடமிட்டீர்;
11கண்ணியில் எங்களை விழும்படி செய்தீர்; பளுவான சுமைகளை எங்கள் முதுகின் மீது சுமத்தினீர்.
12மனிதரை எங்கள் தலைகள்மீது நடந்துபோகச் செய்தீர்; நெருப்பிலும் தண்ணீரிலும் அகப்பட்டிருந்தோம்; ஆயினும், நீர் எங்களைப் பாதுகாப்பான இடத்திற்குக் கொண்டுவந்து சேர்த்தீர்.
13எரிபலியுடன் உமது இல்லத்தினுள் செல்வேன்; என் பொருத்தனைகளை உமக்குச் செலுத்துவேன்.
14அவற்றை என் துன்ப வேளையில் என் நா உரைத்தது; என் வாய் உறுதி செய்தது.
15கொழுத்த கன்றுகளை, செம்மறிக்கிடாய்களின் நறும்புகையோடு, உமக்கு எரிபலியாகச் செலுத்துவேன்; காளைகளையும் வெள்ளாட்டுக் கிடாய்களையும் உமக்குப் பலியிடுவேன். (சேலா)
16கடவுளுக்கு அஞ்சி நடப்போரே! அனைவரும் வாரீர்! கேளீர்! அவர் எனக்குச் செய்ததனை எடுத்துரைப்பேன்.
17அவரிடம் மன்றாட என் வாய்திறந்தது; அவரை ஏத்திப் புகழ என் நா எழுந்தது.
18என் உள்ளத்தில் தீய எண்ணங்களை வளர்த்திருந்தேனாகில், என் தலைவர் எனக்குச் செவிசாய்த்திருக்கமாட்டார்.
19ஆனால், உண்மையில் கடவுள் எனக்குச் செவிகொடுத்தார்; என் விண்ணப்பக் குரலை உற்றுக் கேட்டார்.
20என் மன்றாட்டைப் புறக்கணியாத கடவுள்போற்றி! தம் பேரன்பை என்னிடமிருந்து நீக்காத இறைவன் போற்றி!
அமைப்பில் இந்த திருப்பாடல் ஒரு வழிபாட்டு பாடல் போல இருக்கிறது. 1-12 ஆன வரிகள் குழு வழிபாட்டு பாடலாக அமைக்கப்பட்டுள்ளது. 13-20 ஆன வரிகள் தனிநபர் நன்றிப் பாடலாக அமைந்துள்ளது. வவ.1-2: அனைத்து உலக மக்களுக்கு ஆண்டவரின் மேன்மையை உணரும்படி அழைப்பு விடுக்கப்பட்டுள்ளது. வியங்கோல் வாக்கியங்களும், சாதாரண வாக்கியங்களும் மாறி மாறி வருவதனால், இந்த பாடல் தனித்துவமான பாடல் போல அமைக்கப்பட்டுள்ளதாக ஆய்வாளர்கள் காண்கின்றனர். நிச்சயமாக இந்தப் பாடல் எதோ ஒரு இடப்பெயர்விற்கு பின்னர் எழுதப்பட்டிருக்க வேண்டும், ஆனால் அது எந்த இடப்பெயர்வு என்று தெரியவில்லை. ஆனால் இந்த பாடல் எழுதியபோது எருசலேம் தேவாலயம் இருந்திருக்கிறது என்பது புலப்படுகிறது ஆக இங்கே பாடப்பாடுகின்ற அனுபவங்கள் எகிப்திய அனுபவமாக இருக்கலாம். பிற்காலத்திலும் இந்த அனுபவங்கள் தொடர்ச்சியாக நினைவுகூறப்பட்டது என்பதையும் நினைவில் கொள்வோம்.
வவ.1-2: சில திருப்பாடல்கள் வாழ்த்துரைகளை அனைத்து உலகத்தாருக்கும் கொடுக்கின்றன, இந்த வகை குழுவில் இந்த திருப்பாடலும் ஒன்று. பாடலுக்கான பாடல் என்று இந்த திருப்பாடல் தொடங்குகின்றது, இதன் எபிரேய வார்த்தைகளை மொழிபெயர்ப்பது அவ்வளவு இலவாக இருக்காது (לַמְנַצֵּחַ שִׁיר מִזְמוֹר). அனைத்துலகோர் என்ற அழகிய தமிழ் வார்த்தைக்கு எபிரேய மூல மொழி 'அனைத்து நிலமே' என்று பாடுகிறது (כָּל־הָאָרֶץ). இந்த அனைத்து உலகோரை, கடவுளின் பெயரின் மாட்சியையும், புகழையும் பாடுமாறு கேட்கிறார் ஆசிரியர். ஆண்டவர் அல்லது அவருடைய பெயர் என்பது ஒன்றுதான். ஆண்டவரை புகழ மனிதர்களால் முடியாது எனவே அவர் பெயரையாவது புகழுவோம் என்பது எபிரேய சிந்தனை.
வவ.3-4: இவர்கள் கடவுளை நோக்கி இரண்டு புகழ்ச்சிகளை சொல்லச் சொல்லி கேட்க்கப்படுகிறார்கள். முதலாவதாக, கடவுளின் செயல்கள் எவ்வளவு அச்சத்திற்குரியவை என்பது பயத்தை அல்ல மாறாக கடவுளின் நம்பிக்கை கலந்த வியப்பை ஏற்படுத்த வேண்டும் என்பதே ஆசிரியரின் நோக்கம். கடவுளின் எதிரிகள் என்போர் பலரைக் குறிக்கலாம். அது பொய்த் தெய்வங்கள், எகிப்திய பாரவோன், இஸ்ராயேலரின் அரசியல் எதிரிகள் என பலர் இந்த குழுவிற்குள் வரலாம். இரண்டாவதாக, அனைவரும் கடவுளை பணிந்து அவர் புகழைப் பாடுவர் என்பதை இந்த அனைத்துலகோர் சொல்கின்றனர். இந்த வரிகளுக்கு பின்னர் சேலா என்ற சொல் பாவிக்கப்பட்டுள்ளது (סֶלָה). இதற்கு பல அர்த்தங்களை பலர் முன்வைக்கின்றனர். அதிகமானவர்கள் இதனை பாடல் அடி முடிவு அல்லது தொடக்கத்திற்கான அடையாளம் என காண்கின்றனர், இருப்பினும் இந்த விளக்கம் திருப்தியானதாக இருக்காது.
வ.5: ஆசிரியர் இப்போது முதலாவது அழைப்பை முன்வைக்கிறார். வந்து பார்க்கச் சொல்கிறார். போய்ப் பாருங்கள் என்றே (לְכוּ וּרְאוּ) எபிரேய மூல மொழியில் உள்ளது. ஆண்டவரின் செயல்கள் அச்சத்திற்குரியவை என்பதை அவர் காட்ட முயல்கிறார்.
வ.6: இந்த வரி நிச்சயமாக செங்கடல் மற்றும் யோர்தான் அனுபவத்தையும் நினைவூட்டும். ஆசிரியர் நிச்சயமாக செங்கடலையும், யோர்தானையும் கடந்தவராக இருந்திருக்க முடியாது ஆனால் அதனை நன்கு அறிந்தவராக இருக்க வேண்டும். இஸ்ராயேல் மக்கள் செங்கடலை கால் நனையாமல் மோசேயின் தலைமையில் கடந்து வந்தனர் (காண்க வி.ப 14,21). அதனையே யோசுவாவும் யோர்தான் நதிக்கு செய்தார் (யோசுவா 5,1). இதனைத்தான் ஆசிரியர் தன் பாடலில் வைக்கிறார். சில ஆய்வாளர்கள் இந்த நதி (נָהָר) என்பது, செங்கடலுக்கு ஒத்த கருத்துச் சொல்லாகவே பார்க்கப்படவேண்டும், ஆக இங்கே ஆசிரியர் செங்கடலை மட்டும்தான் குறிப்பிடுகிறார் என்றும் வாதிடுகின்றனர். இந்த எடுகோளுக்கு வாய்ப்புக்கள் இல்லாமல் இல்லை. இந்த வரியின் இறுதி பகுதி நோக்கப்பட வேண்டும். 'அங்கே அவரில் நாம் அகமகிழ்ந்தோம்' என்கிறார் ஆசிரியர் (שָׁ֗ם נִשְׂמְחָה־בּֽוֹ), ஆக மகிழ்ச்சி ஆண்டவரின் அதிசயங்களில் இல்லை, மாறாக அது அவரில் இருக்கிறது என்பது அழகாகப் புலப்படுகிறது.
வ.7: யார் அரசாள்கிறார் என்பது இஸ்ராயேலருடைய பழம்பொரும் கேள்வி. இஸ்ராயேலர்கள் மனிதர்களை தங்களது அரசர்களாக ஏற்க சற்று தயங்கினர். இந்த தயக்கம் காலத்தால் பிந்தியது அல்லது இது ஒரு எடுகோள்தான் என்ற வாதமும் இருக்கிறது. இருப்பினும் இஸ்ராயேலருடைய உண்மையான அரசர் கடவுள்தான் என்பதை பல வேளைகளில் விவிலியம் காட்டுகிறது. இந்த ஆசிரியரின் கருத்துப்படி, கடவுள்தான் உண்மையில் என்றென்றும் அரசாள்கிறார், அவர்தான் வேற்றினத்தாரை கண்காணிக்கிறார். இதனை மனித அரசர்களால் செய்ய முடியாது. கலகம் செய்கிறவர்கள் இந்த கடவுள் அரசருக்கு எதிராக தலை தூக்கார். சேலா என்ற சொல் மீண்டும் இங்கே பாவிக்கப்படுகிறது.
வவ.8-9: மீண்டுமாக மக்களினங்களுக்கு கட்டளை பிறப்பிக்கப்படுகிறது. கடவுளை புகழுமாறு மக்களினங்களுக்கு கேட்கப்படுகிறது (בָּרְכ֖וּ עַמִּ֥ים). கடவுள் அனைவருடையவர், அத்தோடு அனைவருக்குமானவர் என்பது இங்கே புலப்படுகிறது. அதற்கான காரணத்தை ஒன்பதாவது வரி காட்டுகிறது, அவர்தான் மக்களினங்களை வாழச் செய்தவர். இதனை அவர்தான் நமது இருப்பை உறுதி செய்தவர் என எபிரேய மொழி காட்டுகிறது (הַשָּׂם נַ֭פְשֵׁנוּ בַּֽחַיִּ֑ים).
வவ.10-12: கடவுள் தந்ததாக நம்பப்படும் தண்டனையை நினைத்துப் பார்க்கிறார், ஆனால் அதனை திருந்துவதற்கான வாய்ப்பாக பார்க்கிறார். வெள்ளி (כֶּסֶף) அக்காலத்தில் பொன்னைப்போல் சிலவேளைகளில் பொன்னைவிட பொக்கிசமானது. அதுவும் புடமிடப்பட்டது. புடமிடப்படுவதன் வாயிலாக இந்த வெள்ளி காசாகவும், பாத்திரங்களாகவும், அல்லது முலாமாகவும் மாற்றம் பெற்றது. விவிலிய காலத்தில், வெள்ளிதான் பணத்திற்கான முக்கியமான மூலப்பொருளாக இருந்தது. கடவுள் தங்களை கண்ணியில் விழச்செய்ததாகவும், பளுவான சுமைகளை தோளில் சுமத்தியதாகவும் சொல்கிறார், ஆனால் குற்றம் சாட்டவில்லை. முதல் ஏற்பாட்டில் தண்டனை, கஸ்டம், துன்பம் போன்றவை கடவுளின் கண்டிப்பாக பார்க்கப்பட்டன. இதனை இந்த வரிகளில் காணலாம். பன்னிரண்டாவது வரியில், மனிதர்கள் இஸ்ராயேலரின் தலைமீது நடந்து சென்றனர் என்கிறார் ஆசிரியர். இது உருவகமா அல்லது உண்மையாக நடந்ததா என்பது புலப்படவில்லை. எபிரேய விவிலியம், மனிதர் எம் தலை மீது தேரோட்ட அனுமதித்தீர் என்றே உள்ளது (הִרְכַּבְתָּ אֱנוֹשׁ לְרֹ֫אשֵׁנוּ hirkavtâ ’enoš lero’šenu). இதனை அடையாளமாக பார்க்கலாம், இது இஸ்ராயேலரின் தோல்வியை அல்லது அவமானத்தை காட்டலாம். இருப்பினும் அக்கால போர்களில் இதனை அவர்கள் உண்மையாக்கூட செய்திருக்கலாம்.
பன்னிரண்டாவது வரியின் இறுதியிலும் அடையாளங்களை பாவித்து கடவுளின் மீட்பை உருவகிக்கிறார் ஆசிரியர். தாங்கள் தண்ணீரிலும், நெருப்பிலும் நடந்து வந்ததாக சொல்கிறார். இங்கே தண்ணீரும் நெருப்பும் இரண்டு வகையான வாழ்வின் துன்பங்களை காட்டலாம். வாழ்வியலின் வெப்பத்தையும், குளிரையும் உருவகிக்கிறார் என நினைக்கிறேன்.
வ.13: இந்த வரியுடன் ஆசிரியர் தன்னை மட்டும் எடுத்து ஒருமையில் தனி மனித அனுபவமாக பாடுகிறார். எரிபலியுடன் கடவுளின் இல்லத்திற்கு செல்வதாக சொல்கிறார். அநேகமாக இது எருசலேம் தேவாலயத்தை குறிக்க வேண்டும். ஆலயத்தில் பொருத்தனைகள் (நேத்திகள்) செலுத்துவதும் அக்கால வழக்கமாயிருந்தது.
வ.14: இதனை அவர் மகிழ்ச்சியான வேளையில் எடுக்கவில்லை மாறாக துன்பமான வேளையில் எடுத்திருக்கிறார். துன்பமான வேளைகளில் வாக்கு கொடுப்பதும், பொருத்தனைகள் செய்வதும் அக்காலத்திலும் நடைமுறையில் இருந்திருக்கிறதை இங்கே காணலாம். நா உரைப்பதும், வாய் உறுதி செய்வதும் ஒத்த கருத்துக்கள். இதனை திருப்பிக் கூறுதல் என்று எபிரேய இலக்கியம் அழைக்கிறது.
வ.15: எரிபலிகள் செலுத்துதல் எருசலேம் ஆலயத்தின் மிக முக்கியமான சடங்காக
இருந்திருக்கிறதாக ஆய்வாளர்கள் ஏற்று;ககொள்கின்றனர். எப்படியான எரி பலிகளை எருசலேம் தேவாலயம் சந்தித்திருக்கிறது என்பதையும் இந்த வரியில் காணலாம். கொழுத்த மிருகங்கள் (מֵחִים mehîm), செம்மறிகிடாய்களோடு நறும்புகை (עִם־קְטֹרֶת אֵילִים ‘im-qetoret ’ēlim), காளையும் வெள்ளாடுக் கிடாயும் (בָקָר עִם־עַתּוּדִ֣ים vaqar ‘im-‘atûdim). இந்த வரியின் பின்னரும் சேலா என்கிற சொல் பாவிக்கப்பட்டுள்ளது. இதனால் அடிமாறுகிறது எனலாம்.
வ.16: அனைத்து மக்களினங்களை ஆரம்பத்தில் அழைத்தவர், பின்னர் தன்னைத் தானே அழைத்தவர் இப்போது கடவுளுக்கு அஞ்சி நடப்போரை அழைக்கிறார். வரச் சொல்கிறார் (לְכֽוּ lekû), கேட்கச் சொல்கிறார் (שִׁמְעוּ šimm‘û), அத்தோடு தான் எடுத்துரைப்பதாகச் சொல்கிறார் (אֲסַפְּרָה ’asafrāh).
வ.17: மன்றாடுதலும், ஏத்திப்புகழ்வதும் ஒத்தகருத்துச் சொற்களாக பாவிக்கப்பட்டுள்ளன. இதற்க்கு எபிரேய விவிலியம் சத்தமிடுதல் மற்றும் பாடுதல் என்ற சொற்களை பயன்படுத்துகிறது.
வ.18: உள்ளத்தில் தீய எண்ணம் உள்ளவர்களுக்கு கடவுள் செவிசாய்க்க மாட்டார் என்ற அழகான சிந்தனையை முன்வைக்கிறார் ஆசிரியர். கடவுளை தன் தலைவர் என்கிறார், இது முதல் ஏற்பாட்டிலுள்ள கடவுளுக்கான இன்னொரு அழகான பெயர் (אֲדֹנָי ’adônai அதோனாய், என் தலைவர்).
வ.19: இந்த வரியின் மூலம் தான் உள்ளத்தில் தூய்மையானவன் என்பதைக் காட்டுகிறார். இந்த உள்ளத்து தூய்மைதான் கடவுளை இவருடைய குரலுக்கு செவிசாய்க்க வைக்கிறது என்கிறார். ஆண்டவர் செவிசாய்கிறார் என்றால், அவர் விண்ணப்பக் குரலை உற்று நோக்குகிறார் என்று பொருள். இதனை அழகான தமிழ்ச் சொற்களில் மொழிபெயர்த்திருக்கிறார்கள்.
வ.20: இறுதியாக புகழுரையுடன் இந்த பாடலை முடிக்கிறார் ஆசிரியர். இது சாதாரணமாக திருப்பாடல்களில் இருக்கின்ற வடிவம். בָּרוּךְ אֱלֹהִים பாருக் எலோகிம் என்ற சொற்பதங்கள் எபிரேயர்கள் நாளாந்தம் உச்சரிக்கின்றவை, நாம் கிறிஸ்துவிற்கு புகழ் என்று சொல்வதைப் போல.
கலாத்தியர் 6,14-18
14நானோ நம் ஆண்டவர் இயேசுகிறிஸ்துவின் சிலுவையை அன்றி, வேறு எதைப்பற்றியும் ஒருபோதும் பெருமை பாராட்ட மாட்டேன். அதன் வழியாகவே, என்னைப் பொறுத்தவரையில், உலகம் சிலுவையில் அறையப்பட்டிருக்கிறது. உலகைப் பொறுத்தவரையில் நானும் சிலுவையில் அறையப்பட்டிருக்கிறேன். 15விருத்தசேதனம் செய்துகொள்வதும் செய்து கொள்ளாமல் இருப்பதும் ஒன்றே. புதிய படைப்பாவதே இன்றியமையாதது. 16இந்தக் கொள்கையைப் பின்பற்றுவோருக்கும் கடவுளின் மக்களாகிய இஸ்ரயேலருக்கும் அமைதியும் இரக்கமும் உரித்தாகுக! 17இனிமேல் எவரும் எனக்குத் தொல்லை கொடுக்கவேண்டாம். ஏனெனில் என் உடலில் உள்ள தழும்புகள் நான் இயேசுவுக்கு அடிமை என்பதற்கு அடையாளம். 18சகோதர சகோதரிகளே, நம் ஆண்டவர் இயேசுகிறிஸ்துவின் அருள் உங்களோடு இருப்பதாக! ஆமென்.
கலாத்தியர் திருமுகத்தில் பவுல் தன்னுடை திருத்தூதுத்துவ அழைப்பையும், கிறிஸ்தவ வாழ்வின் மேன்மைகளையும் தெளிவு படுத்தியவர் இந்த ஆறாவது அதிகாரத்தில் முடிவுரை எழுதுகிறார். கிறிஸ்வின் சிலுவைக்கும் செமித்தியர்களின் விருத்தசேதனத்திற்கும் ஒரு சொற் போரை நடத்தி சிலுவையின் வெற்றியை சுவைக்கிறார் பவுல்.
வ14: கலாத்தியர் திருமுகத்தில் பல ஆழமானதும் மனதை தொடுவதுமான வரிகள் உள்ளன. இந்த வரியும் அதிகமாக பலரால் இன்றுவரை விரும்பப்படுகிற வரி. சில யூத கிறிஸ்தவர்கள் அல்லது
யூதவாத-விரும்பிகள் கலாத்தியருக்கு யூத மறையின் சட்டங்களையும் முக்கியமாக விருத்தசேதனத்தை பற்றியும் பல சார்பு வாதங்களை முன்வைத்து அவற்றைப் பற்றி பெருமையாகவும் பேசினர். இது கலாத்திய கிறிஸ்தவர்களிடையே சில கிலேசங்களை தோற்றுவித்தது. இந்த வரியில் பவுல் தான் எதைப்பற்றி பெருமைப்படுகிறார் என்பதை அழகாகவும் ஆழமாகவும் சொல்கிறார். சிலுவைதான் பவுலுடைய பெருமையின் காரணமும் காரியமும். அதனைவிட வேறொன்றும் இல்லை என்பது அவரது சமரசம் செய்ய முடியாத நம்பிக்கை. இது நற்செய்திகளில் சிலுவையை பற்றி சொல்லப்படுகின்ற உண்மைகளை பின்புலமாக கொண்டுள்ளது (காண்க லூக் 14,27❆). உலகமும் தானும், போன்றவை மீட்கப்பட்டுள்ள உண்மை சிலுவையில் தங்கியுள்ளதே அன்றி வேறொன்றிலும் அல்ல என்கிறார் இந்த திருத்தூதர், அத்தோடு சிலுவைப் பற்றிய தவறான கருத்தியல்களையும் மறைமுகமாக சாடுகிறார்.
(❆தம் சிலுவையைச் சுமக்காமல் என் பின் வருபவர் எனக்குச் சீடராய் இருக்கமுடியாது.)
வ.15: விருத்தசேதனம் என்பது (περιτομή பெரித்டொமே) ஆண்குறியில் உள்ள நுனித்தோலை அகற்றிவிடும் ஒரு எபிரேய வழக்கம். இதனை எபிரேயர்கள் தாங்கள் கடவுளோடு செய்த உடன்படிக்கையின் அடையாளமாக கருதினர், இது தங்களை கடவுளின் பிள்ளைகளாகவும், ஆபிரகாமின் வழித்தோன்றல்களாகவும் மாற்றியதாகவும் நம்பினர் (காண்க தொ.நூல் 17,10❆). இந்த விருத்தசேதனம் ஒரு சுகாதார பழக்கவழக்கம் பின்னர் இதற்கு இறையியல் சாயம் கொடுக்கப்பட்டது என்றும் சிலர் இன்றுவரை வாதாடுகின்றனர். நம்முடைய திருமுழுக்குகூட முன்னர் செமித்தியரிடையில் வழக்கிலிருந்த ஒரு தூய்மை சடங்கே ஆகும். புவுல் ஒரு யூதனாக இந்த விருத்தசேதனத்திற்கு எதிரானவர் அல்ல. இங்கேயுள்ள வாதம், இந்த விருத்தசேதனம் மற்றவருக்கு கிறிஸ்துவை பொறுத்தமட்டில் எந்த சலுகையையோ அல்லது முன்னுரிமையையோ வழங்கமுடியாது என்பதே ஆகும். கிறிஸ்துவிற்கு முன்னால் அனைவரும் சமம் என்னும் உண்மையை இது முன்வைக்கிறது. 'புதிய படைப்பு' (καινὴ κτίσις காய்னே கிடிசிஸ்) என்று பவுல் இங்கு வாதிடுவது, கிறிஸ்துவில் நம்பிக்கை வைத்து அதனால் ஒருவர் அடையும் புதிய வாழ்வை குறிக்கிறது (காண்க 2கொரி 5,17❆❆)
(❆நீங்கள் கடைப்பிடிக்குமாறு உன்னோடும் உனக்குப்பின் வரும் உன் வழிமரபினரோடும் நான் செய்து கொள்ளும் உடன்படிக்கை இதுவே: உங்களுள் ஒவ்வொரு ஆணும் விருத்தசேதனம் செய்து கொள்ள வேண்டும்)
(❆❆எனவே ஒருவர் கிறிஸ்துவோடு இணைந்திருக்கும்போது அவர் புதிதாகப் படைக்கப்பட்டவராய் இருக்கிறார். பழையன கழிந்து புதியன புகுந்தன அன்றோ!)
வ.16: பவுல் இந்த வசனத்தில் தன்னுடைய ஆசீர்வாத்தை அனைவருக்கும் உரித்தாகுகிறார். பவுல் இஸ்ராயேலருக்கு எதிரானவர் அல்ல என்பதை இந்த வரியில் பார்க்கலாம். அமைதியும்
இரக்கமும் அனைவருக்கும் எப்போதும் தேவையானவை. அதனை இயேசுவால் மட்டும்தான் தர முடியும் என்பதை பவுல் நன்கு அறிந்திருக்கிறார். இவை இரண்டும் கிரேக்க மெய்யியலில் மட்டுமல்ல எபிரேய சிந்தனைகளிலும் நன்கு அறியப்பட்டவை (εἰρήνη, שָׁלוֹם எய்ரேனே, ஷலோம்- அமைதி: ἔλεος, חֶסֶד எலெயொஸ், ஹெசெட்- அன்புள்ள இரக்கம்)
(ஒப்பிடுக தோபித்து 7,11❆)
(❆...உனக்கு அவளைக் கொடுக்கும்படி விண்ணகத்தில் உறுதி செய்யப்பட்டு விட்டது. ஆகவே உன் உறவினளை ஏற்றுக்கொள். இனி நீ அவளுக்கு உரியவன்; அவள் உனக்குரியவள்; இன்று முதல் என்றுமே அவள் உன்னுடையவள். , விண்ணக ஆண்டவர் இன்று இரவு உங்களைக் காப்பாராக உங்கள் மீது இரக்கமும் அமைதியும் பொழிவாராக' என்றார்.)
வ.17: பவுல் இங்கு யாரையோ குறிப்பிட்டு சாடுவதைப்போல் உள்ளது. இங்கே பவுல் 'தழும்புகள்' என்று குறிப்பிடுவது கிறிஸ்துவிற்கான அடையாளத்தையும் குறிக்கலாம். இதனை குறிக்க στίγμα ஸ்டிக்மா என்ற சொல் பாவிக்கப்பட்டுள்ளது. இது அக்காலத்தில் அடிமைகளையும் அல்லது உயிருள்ள சொத்துக்களையும் குறிக்க அடிமை-முதலாளிகளால் பொறிக்கப்பட்ட 'குறிகளை' நினைவூட்டுகிறது. சில படைவீராக்ளும் தங்களது தெய்வங்களின் தழும்புகள் அல்லது குறியீடுகளை தங்கள் உடல்களில் பொறித்திருந்தனர். இது அவர்களை அத்தெய்வங்களின் பக்தர்கள் என்பதனை நினைவூட்டியது. அக்காலத்தின் சீசரின் அடையாளம், அதனை தாங்கியிருந்தோரை பலவழிகளில் பாதுகாத்தது.
ஆக கிறிஸ்துவின் தழும்பு, ஸ்டிக்மா, பவுலை கிறிஸ்துவின் போராளி அல்லது பக்தன் என்பதை சுட்டிக்காட்டுகிறது. ஒருவேளை, அவர் கிறிஸ்துவின் போராளி என்பதால் அவரை யாரும் இலகுவாக எடைபோட வேண்டாம் என எச்சரிக்கிறார் எனவும் எடுக்கலாம்.
வ.18: இங்கே பவுல் விழிப்பது, முக்கியமாக கலாத்திய கிறிஸ்தவர்களையே குறிக்கின்றது. 'ஆண்டவர் இயேசு கிறிஸ்துவின் அருள் உங்கள் ஆவியோடு இருப்பதாக' என்றே கிரேக்கத்தில் உள்ளது. ஆமென் என்ற வாழ்த்துக்களுடன் ஆசீர்களை முடிப்பது எபிரேய வழக்கம். இது மெதுவாக கிறிஸ்தவத்துக்குள் நுழைவதைக் இவ்வாறு காணலாம்.
லூக்கா 10,1-12.17-20
1இதற்குப்பின்பு ஆண்டவர் வேறு எழுபத்திரண்டு பேரை நியமித்து, அவர்களைத் தாம் போகவிருந்த எல்லா ஊர்களுக்கும் இடங்களுக்கும் தமக்கு முன்னே இருவர் இருவராக அனுப்பினார். 2அப்போது அவர் அவர்களை நோக்கிக் கூறியது: 'அறுவடை மிகுதி; வேலையாள்களோ குறைவு. ஆகையால் தமது அறுவடைக்குத் தேவையான வேலையாள்களை அனுப்பும்படி அறுவடையின் உரிமையாளரிடம் மன்றாடுங்கள். 3புறப்பட்டுப் போங்கள்; ஓநாய்களிடையே ஆட்டுக் குட்டிகளை அனுப்புவதுபோல் உங்களை நான் அனுப்புகிறேன். 4பணப்பையோ வேறு பையோ மிதியடிகளோ எதுவும் நீங்கள் எடுத்துச் செல்ல வேண்டாம்; வழியில் எவருக்கும் வணக்கம் செலுத்த வேண்டாம். 5நீங்கள் எந்த வீட்டுக்குள் சென்றாலும், 'இந்த வீட்டுக்கு அமைதி உண்டாகுக!' என முதலில் கூறுங்கள். 6அமைதியை விரும்புபவர் அங்கு இருந்தால், நீங்கள் வாழ்த்திக் கூறிய அமைதி அவரிடம் தங்கும்; இல்லாவிட்டால் அது உங்களிடமே திரும்பிவிடும். 7அவர்களிடம் உள்ளதை நீங்கள் உண்டு குடித்து அந்த வீட்டிலேயே தங்கியிருங்கள். ஏனெனில் வேலையாளர் தம் கூலிக்கு உரிமை உடையவரே வீடுவீடாய்ச் செல்ல வேண்டாம். 8நீங்கள் செல்லும் ஊரில் உங்களை ஏற்றுக்கொண்டால் உங்களுக்குப் பரிமாறுவதை உண்ணுங்கள். 9அங்கு உடல் நலம் குன்றியோரைக் குணமாக்கி, இறையாட்சி அவர்களை நெருங்கி வந்துவிட்டது எனச் சொல்லுங்கள். 10நீங்கள் செல்லும் ஊரில் உங்களை ஏற்றுக் கொள்ளாவிட்டால் அதன் வீதிகளில் சென்று, 11'எங்கள் கால்களில் ஒட்டியுள்ள உங்கள் ஊர்த் தூசியையும் உங்களுக்கு எதிராக உதறிவிடுகிறோம். ஆயினும் இறையாட்சி நெருங்கி வந்து விட்டது என்பதை அறிந்து கொள்ளுங்கள்' எனச் சொல்லுங்கள். 12அந்த நாளில் அவ்வூர் பெறும் தண்டனை சோதோம் நகரினர் பெறும் தண்டனையை விட கடினமாகவே இருக்கும் என உங்களுக்குச் சொல்கிறேன்.
17பின்னர் எழுபத்திரண்டு பேரும் மகிழ்வுடன் திரும்பிவந்து, 'ஆண்டவரே, உமது பெயரைச் சொன்னால் பேய்கள் கூட எங்களுக்கு அடிபணிகின்றன' என்றனர். 18அதற்கு அவர், 'வானத்திலிருந்து சாத்தான் மின்னலைப் போல விழக் கண்டேன். 19பாம்புகளையும் தேள்களையும் மிதிக்கவும், பகைவரின் வல்லமை அனைத்தையும் வெல்லவும் உங்களுக்கு அதிகாரம் கொடுத்திருக்கிறேன். உங்களுக்கு எதுவுமே தீங்கு விளைவிக்காது. 20ஆயினும் தீய ஆவிகள் உங்களுக்கு அடிபணிகின்றன என்பதுபற்றி மகிழவேண்டாம். மாறாக, உங்கள் பெயர்கள் விண்ணகத்தில் எழுதப்பட்டிருக்கின்றன என்பது பற்றியே மகிழுங்கள்' என்றார்.
யூத இராபிகளும் கிரேக்க மெய்யியளாளர்களும் தங்களுக்கென்று சீடர்களைக் கொண்டிருந்தனர். இவர்களின் மெய்யறிவு அடுத்த தலைமுறைக்கு சீடர்கள் வாயிலாக கடத்தப்பட்டது. முதல் ஏற்பாட்டில் சில இறைவாக்கினர்களும் தங்களுக்கென்று சீடர்களைக் கொண்டிருந்தனர். இதற்கு எலியா - எலிசா நல்ல உதாரணம். பவுல்கூட கமாலியேல் என்ற பரிசேய இராபியின் சிடனாக இருந்தார். எம்முடைய தமிழ் இலக்கிய வரலாற்றிலும் இப்படியான ஆசிரியர் -சீடர் வழக்கத்தை காண்கின்றோம். இயேசுவின் சீடர்களை குறிக்க μαθητής மதேடேஸ் என்ற கிரேக்க சொல் அதிகமாக பாவிக்கப்படுகிறது. இந்த சீடர்கள் இயேசுவை பின்பற்றிய மக்கள்கூட்டத்திலிருந்து வேறுபட்டவர்கள். சில சீடர்கள் பலவேறு கட்டங்களில் இயேசுவைவிட்டு பிரிந்து சென்றார்கள் (காண்க யோவான் 6,60❆). இயேசுதான் நாம் அறிந்தபடி பெண்களுக்கு இந்த சீடத்துவத்தை முதலில் கொடுக்கிறார். இயேசுவின் பெண் சீடர்கள்தான் இறுதிவரை இயேசுவோடு கூட நடந்த பெருமையை பெறுகிறார்கள். தற்போதும் கூட பெண் கத்தோலிக்கரே நம் ஆலயங்களை நிறைப்பது நோக்கப்பட வேண்டும்.
நற்செய்திகள் மூன்று விதமான சீடர்கள் கூட்டத்தை காண்பிக்கின்றன, அவை பெரிய சீடர்கள் கூட்டம், பன்னிருவர் (திருத்தூதர்கள்), அத்தோடு இயேசுவிற்கு நெருக்கமாக இருந்த மூவர் (பேதுரு, யோவான், யாக்கோபு). லூக்கா ஆரம்ப கால கிறிஸ்தவர்கள் அனைவரையுமே சீடர்கள் என்று அழைப்பதையும் நினைவில் கொள்ள வேண்டும் (காண்க தி.ப 6,7❆❆). இந்த பகுதியில் நாம் சந்திக்கும் எழுபது அல்லது எழுபத்திரண்டு சீடர்கள், லூக்காவிற்கு மட்டுமே உரிய தனித்துவமான பகுதிகளில் ஒன்று. ஆனால் இதிலுள்ள கடைசி வரிகளை லூக்காவும் மத்தேயுவும்; பொதுமூலத்திலிருந்து பெற்றிருக்க வேண்டும் (ஒப்பிடுக: மத் 9,37- லூக் 10,2). யார் இந்த எழுபதுபேர் அல்லது எழுபத்திரண்டுபேர் என்பது இன்னும் தேடப்படுகின்ற விடயம்.
(❆ அவருடைய சீடர் பலர் இதைக் கேட்டு, 'இதை ஏற்றுக் கொள்வது மிகக் கடினம்; இப்பேச்சை இன்னும் கேட்டுக்கொண்டிருக்க முடியுமா?' என்று பேசிக் கொண்டனர்)
(❆❆ கடவுளது வார்த்தை மேன்மேலும் பரவி வந்தது. சீடர்களின் எண்ணிக்கை எருசலேம் நகரில் மிகுதியாகப் பெருகிக் கொண்டே சென்றது. குருக்களுள் பெருங் கூட்டத்தினரும் இவ்வார்த்தைக்குக் கீழ்ப்படிந்து நம்பிக்கை கொண்டனர்.)
வ.1: இந்த எழுபதுபேர், எழுபத்திரண்டு பேர் என சில முக்கியமான பிரதிகளில் காணப்படுகின்றது. ஆரம்ப கால திருச்சபை தந்தையர்கள் இவர்களை எழுபத்திரண்டுபேர் என்றே கருதினர். இந்த எழுபத்திரண்டு, மேசேயின் எழுபது மூப்பர்களை நினைவூட்டுகிறது (காண்க எண் 11,16❆). இன்னும் பல முதல் ஏற்பாட்டு உதாரணங்கள் எழுபதின் முக்கியத்துவத்தை காட்டுகின்றன (இணை 10,22: நீதி 8,30: 2அரச 10,1). செப்துவாஜின்ட் (LXX)என்ற முதல் ஏற்பாட்டு கிரேக்க விவிலியத்தை எபிரேயத்திலிருந்து மொழிபெயர்த்வர்களின் எண்ணிக்கையாகவும் எழுபதே நம்பப்படுகிறது. பின்னர் இவர்களின் எண்ணிக்கைகூட எழுபத்திரண்டு என்று மாறியது. ஆக இந்த எழுபது அல்லது எழுபத்திரண்டு என்பது ஒரு குறியீட்டு அடையாளம் என்றே கருதத்தோன்றுகிறது. இது இயேசுவின் அரசும் அதன் பணித்துவமும் இப்போது யூதர்களையும் தாண்டி முழு உலகையும் அரவனைப்பதைக் காட்டுகிறது. அத்தோடு இவர்கள் இயேசு போக இருந்த ஊர்களுக்கே செல்கின்றனர், இதனால்இயேசுவின் பார்வையில் அனைவரும் உள்வாங்கப்பட்;டிருக்கிறார்கள் என எடுக்கலாம். இவர்கள்இருவர் இருவராக அனுப்பப்படுவது, இயேசுவின் பணி ஒரு சமூக அடையாளம், அத்தோடு அது தனிமனித திறமையில் தங்கியிருப்பதில்லை என்பதையும் காட்டுகிறது.
(❆ஆண்டவர் மோசேயிடம் சொன்னது இஸ்ரயேல் மூப்பரில் எழுபதுபேரை என்னிடம் கூட்டிவர் அவர்கள் மக்களுள் உனக்குத் தெரிந்தவர்களாகவும், பெரியோர்களாகவும், அதிகாரிகளாகவும் இருக்குமாறு பார்த்துக்கொள்; அவர்களைச் சந்திப்புக் கூடாரத்துக்கு அழைத்துவா அவர்கள் அங்கே உன்னோடு நிற்கட்டும்.)
வவ. 2-12 பல சீடத்துவ அறிவுறுத்தல்களையும் எச்சரிக்கைகளையும் முன்வைக்கிறன. இதில் பல அறிவுறத்தல்கள் பன்னிருவருக்கு கொடுத்தவற்றுடன் ஒத்துப்போகிறது (ஒப்பிடுக 9,1-6).
வ.2: கடவுளை அறுவடையின் முதலாளியாக காட்டுவதும் ஒரு முதல் ஏற்பாட்டு உவமானம் (எரே 2,3). இயேசுவின் சீடராக இருப்பது ஒரு அழைத்தல். அது கடவுளிடமே முழுவதுமாக தங்கியிருக்கிறது, யாரும் இதற்கு உரிமைகொண்டாட முடியாது என்பதை இது காட்டுகிறது. அத்தோடு, தங்களை முதலாளிகள் என நினைக்கும் பணியாளர்களை, 'வேலையாட்கள்' என்றே லூக்கா சொல்வதை அவதானமாக நோக்க வேண்டும். (கடவுள் மட்டுமே முதலாளி).
வ.3: இந்த வசனம் பணித்துவத்தின் ஆபத்தை முற்காட்டுகிறது. ஓநாய் பலைவனத்திலும் வீட்டுப்புறங்களிலும் தந்திரமாக வேட்டையாடும், ஆபத்தான மிருகம். இதன் வருகை எதிர்வு கூறப்பட முடியாதது. நேருக்கு நேர் மோதாத ஆபத்தான கோழைகளையும் இந்த மிருகத்திற்கு ஒப்பிடுவர். இயேசுவை செம்மறிக்கு ஒப்பிடுவதை பல இடங்களில் காண்கிறோம், இங்கே சீடர்களையும் இயேசு தன்சாயலுக்கு ஒப்பிடுகிறார்.
வ.4: பாரமில்லா இலகுவான பணிப் பயணத்தை மேற்கொள்ள ஆண்டவர் கேட்கிறார். இந்த வரி ஒரு அவசரமான நிலையைக் காட்டுகிறது. இங்கே குறிப்பிடப்பட்டுள்ள முதலாவது பை, காசுப் பை. அது வழியில் தேவைகளுக்கு உதவுவது. அதனை தவிர்த்து கடவுளின் வழங்களில் தங்கியிருக்கச் சொல்கிறார். வேறு பை என்பது பிச்சைப் பையைக் குறிக்கும். இதனை வேண்டாமென சொல்வது, கடவுளில் மட்டுமே தங்கியிருக்கச் சொல்கிறார் என எடுக்கலாம். கீழைத்தேய மக்கள் வணக்கம் சொல்வது சாதாரணம், அதனையும் தவிர்த்து ஒரு அவசரத்தை காட்டச் சொல்கிறார் ஆண்டவர்.
வவ.5-6: அமைதி ஆண்டவர் மட்டுமே தருகின்ற ஆசீர் அதனையே இவர்கள் எடுத்துக்கொடுக்க வேண்டும் என்கிறார். ஆனால் அது இலவசமாக ஆண்டவரிடம் இருந்து வந்தாலும், பெறுநர்கள் விரும்பாவிட்டால் அது கடவுளிடமே திரும்பும் என்ற ஒரு உண்மை இங்கே புலப்படுகிறது.
வ.7: வேலையாட்கள் கூலிக்கு உரியவர்கள் என்பது எபிரேய-கிரேக்க பொருளாதார ஒழுக்கவியலில் ஒன்று. ஆரம்ப கால திருச்சபையில் பணியாளர்கள் மக்களின் கவனிப்பில் தங்கியிருந்ததை இது காட்டுகிறது. அதே வீட்டில் தங்கியிருந் வீட்டாரின் விருந்தோம்பலை பெற்றுக்கொள்வதன் மூலம், பணியாளர்களும் சமூகத்தில் ஒருவரே என்ற சிந்தனையை பெறசெய்கிறார் இயேசு. ஒவ்வொரு வீடுவீடாக செல்ல இவர்களுக்கு காலம் போதாமலிருந்திருக்கலாம்.
வ.8-9: இறையாட்சி லூக்கா நற்செய்தியின் முக்கிய கூறுகளில் ஒன்று, இந்த இறையாட்சி நெருங்கி வந்துவிட்டது என்பது சாத்தானின் ஆட்சி முடிந்துவிட்டது என்பதைக் குறிக்கின்றது. சாத்தானின் ஆட்சியின் அடையாளங்களான நோய், பிணிகள் குணமாக்கப்படுவதும் இதனையே குறிக்கிறது.
வவ.10-12: இறையாட்சியைப் பற்றி அறிவிப்பு இலவசமாக கிடைத்தாலும், அதனை பெற்றுக்கொள்ள முதலில் நம்பிக்கை வேண்டும். நம்பிக்கை இல்லாத இடத்தில் இறையாட்சி வலுக்கட்டாயமாக ஆட்சி செலுத்தாது என்பதை இது புலப்படுத்துகிறது. ஆரம்ப கால திருச்சபை பல இடங்களில் சந்தித்த வெறுப்புக்களை இந்த வரிகள் மறைமுகமாக காட்டுகின்றன. தூசி பாலஸ்தீனாவில் அனைவரும் அறிந்திருந்த இயற்கையான அடையாளம். அவை அனைவரின் கால்களிலும் ஒட்டியிருக்கும் அந்த தூசிகளையே இறையாட்சியை வெறுப்பவர்களுக்கு அடையாளமாக்குகிறார் லூக்கா. சொதோம் நகரின் தண்டணையை இஸ்ராயேலர் நன்கு அறிந்திருந்தனர் (தொ.நூல் 19). இந்த நகரை வரலாற்று கதைகளின் பொருட்டு இஸ்ராயேலர் வெறுத்தனர், ஆனால் இந்த நகரை விட இறையாட்சியை வெறுப்போரின் நிலை இருக்கும் என லூக்கா எச்சரிக்கிறார்.
வவ.17-20: இந்த பகுதி சீடர்களின் திரும்பிவருதலையும் அவர்களின் மகிழ்ச்சியையும் விவரிக்கின்றன.
வ.17: சாத்தானின் வீழ்ச்சி இறையாட்சியின் வருகையைக் காட்டுகிறது. இயேசுவின் பெயருக்குத்தான் பேய்கள் பணிகின்றன என்பது இயேசுவின் பெயரின் அதிகாரத்தை காட்டுகிறது. 'பேய்கள்கூட' என்பது இயேசுவின் பெயருக்கு மேலும் பல சக்திகள் பணிகின்றன என்பதையும் காட்டலாம்.
வவ.18-19: இயேசு எச்சரிக்கையுடன் அக்கறைகாட்டுகிறார். வானத்திலிருந்து சாத்தான் விழுவது, அவர்கள் தங்கள் அதிகாரத்திலிருந்து தூக்கியெறியப்படுவதைக் காட்டுகிறது. பாம்புகளும் தேள்களும் தீய சக்திகளின் அல்லது மாற்று தெய்வங்களின் அடையாளங்கள். அவை சாதாரணமாக மனிதர்களின் பாதங்களையே தீண்டி ஆபத்தை விளைவிக்கின்றன. ஆனால் இனி இவைகளால் சீடாக்ளின் பாதங்களுக்கு ஆபத்தில்லை என்பதை ஆண்டவர் உணர்த்துகிறார்.
வ.20: இந்த வரி மிக முக்கியமான வரி. சீடர்களின் மகிழ்ச்சி, தங்களின் வெற்றிகள் மற்றும் திறமைகளாக இருக்கக்கூடாது, மாறாக ஆண்டவரிலேதான் இருக்கவேண்டும் என்று, லூக்கா அக்காலத்திலிருந்த தற்பெருமைகளை சுட்டிக்காட்டுவது போல தோன்றுகிறது. சில வேளைகளில் பணியின் வளர்ச்சியும், எதிர்பாராத அதிசயங்களும் சீடர்களை இயேசுவிடம் இருந்துகூட பிரித்துவிடலாம் என்ற உண்மை இங்கே புலப்படுத்தப்படுகிறது. எதிரிகளின் தோல்விகளில் உண்மையான வீரன் அதீத மகிழ்சி கொள்ள மாட்டான் ஏனெனில் வீழ்பவர் இன்னும் பல சக்தியோடு எழும் வாய்பு அதிகமாகவே இருக்கும். இது சாத்தானுக்கு நன்றாக பொருந்தும். சாத்தனை கடவுளால் மட்டும்தான் கட்டுப்படுத்த முடியும், சில வேளைகளில் பேய்யோட்டுகிறவர்கள், ஆண்டவரை விட்டு விலகி அதே பேய்களுக்கு அடிமையாவதை பார்க்கிறோம். சீடர்கள் மகிழவேண்டியது அவர்களின் பெயர்கள் இயேசுவிற்கு நெருக்கமாக இருக்கிறது என்பதிலேயே என்று லூக்கா சொல்வது கிறிஸ்தவ ஆண்மீகத்தின் அடித்தளத்தை காட்டுகிறது.
சீடத்துவம் ஓர் அழைப்பும் சாட்சியமும் ஆகும்.
இயேசு சீடர்களை அழைத்து உருவாக்குகிறார்.
அனைத்து கிறிஸ்தவர்களும் பல வழிகளில் விசேட சீடர்களாகலாம்.
சீடர்களின் ஒரே சொத்து இயேசு,
அவரிடமே அமைதியும் இரக்கமும் உண்டு.
சீடர்கள் தங்கள் வெற்றிகளையும் திறமைகளையும் பற்றி பெருமை பாராட்டுவது ஆபத்தானது.
சீடர்கள், பணியாட்களும் வேலையாட்களுமே.
இறையாட்சியும் அதன் மக்களுமே சீடத்துவத்தின் முதலாளிகள்.
அன்பான ஆண்டவரே நீர் அழைத்தவர்கள் உம்மிலே மட்டும் தங்கியிருந்து மகிழ,
தொடர்ந்து அவர்களை நெறிப்படுத்தி, உருவாக்கும். ஆமென்.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக